Brassband Willebroek behaalde op een zeer sterk bezet 38e Europese Kampioenschap voor Brass Bands in het Duitse Freiburg met een score van 96% de tweede plaats in de kampioensdivisie.
In een zeer sterk internationaal verbredend deelnemersveld eindigde BBW op slechts 1% van de Britse semi-professionele Black Dyke Band, die ook de solistenprijs in de wacht sleepte.
Op woensdag 29 april, rekening houdende met onze nachtbrakers niet al te vroeg in de ochtend, vertrokken we richting het Duitse Lenzkirch. Een uurtje voor de aankomst zouden we door Freiburg rijden, langs het Konzerthaus, waar van 1 tot 3 mei het EBBC 2015 zou plaatsvinden. BBW zat zowaar op afzondering, in een idyllisch hotelletje langs een van de gekronkelde weggetjes ergens in het Zwarte Woud. Woensdagavond zonder problemen aangekomen in het hotel, onmiddellijk mogen proeven van de plaatselijke specialiteiten en zoals we dat de laatste tijd gewoon waren om 20h repetitie. Wij hadden weer zeer gastvrije ‘locals’ gevonden die de bandroom van hun school (inclusief slagwerk) ter beschikking wilden stellen. We moesten even wennen aan de Duitse akoestiek, maar het duurde niet lang voor we ons thuis voelden in de toch wel zeer degelijke repetitieruimte. Na de repetitie gingen we, op aanraden van een zorgzame Jaak, uiteraard allemaal onmiddellijk onze bedjes in om de volgende dag weer fris en monter de laatste puntjes op de i te zetten.
Donderdag was er ruimte voor wat rust in de zetels van de lobby, een kleine wandeling, gezelschapspelletje hier en daar, ... alvorens aan de groeps- en tutti repetities te beginnen. Op maaltijdgebied hadden we ons ondertussen al naar de plaatselijke Italiaan verplaatst, niet alleen voor zijn meesterlijke kookkunsten maar ook en misschien vooral voor de Free Wifi. Na de lunch vereerde Guido Segers ons met zijn gezelschap en deskundig advies. Hij was een enorm grote hulp bij het ontrafelen en op punt stellen van de laatste details. Het verplichte werk ‘The God Particle’ van Rolf Rudin was immers weer geen lachertje, zo mogelijk nog moeilijker en ingewikkelder dan het opgelegde werk van vorig jaar. Maar ook nu gingen Frans en de hele band er meer dan 100% voor.
Mooie loting
Vrijdagochtend zette Jaak weer een perfecte lotingprestatie neer, we zouden moeten aantreden als 11e van de 12 bands. Vrijdagnamiddag reden we dan goed op tijd naar het Konzerthaus in Freiburg. Al snel bleek dat er in het tijdschema van de wedstrijd één en ander misliep, waardoor we pas iets na 23h vrijdagavond het podium betraden. De akoestiek van de grote zaal was niet bepaald een hulp in het uiterst ritmisch delicate begin van het plichtwerk, maar we speelden onze beste uitvoering tot dan toe. Het dappere publiek was ondanks het late uur talrijk aanwezig en zeer vrijgevig in de vorm van een uitbundig enthousiast applaus. Nadien stapte BBW quasi onmiddellijk weer de bus op richting hotel, met de focus op ons geliefde keuzewerk ‘The Journey of the Lone Wolf’ van Simon Dobson.
Staande ovatie
Zaterdag na het ontbijt kon Jaak ons weer ideaal loten, ditmaal 10e van de 12 bands. Een korte repetitie ging onze busreis naar Freiburg vooraf, dit werk zat immers nog vrij fris in het geheugen. Ondertussen kenden we de accommodatie en de zaal, dus gingen we met vertrouwen en ook wel een hoop ambitie het podium op. Na het plichtwerk werd BBW immers zowel door het publiek als door internetfora steevast bij de top 3 gerekend, en we werden vooral geroemd om onze unieke en warme sound. We deden dus nog steeds mee voor de prijzen en wie weet konden we mede dankzij ons keuzewerk wel één van de hoofdprijzen wegkapen. De band speelde de ziel uit haar lijf, de sfeer op het podium was onbeschrijfelijk. Onze muzikanten maakten op dat moment iets uniek mee, wat nadien zowel door de anciens als door de jongeren beschreven werd met alle mogelijke superlatieven. Als climax veerde het publiek recht tijdens ons eindakkoord en applaudisseerde de hele zaal minutenlang tijdens een staande ovatie.
We hadden alles gegeven, nu lag het in handen van de jury. Op de proclamatie bleek dat BBW, tesamen met de wereldbefaamde Black Dyke Band, de meest constante band van het weekend was. Zowel op het plichtwerk als op het keuzewerk behaalden we 96%, Black Dyke deed net iets beter met 97%. Brassband Willebroek behaalde dus zilver op de meest prestigieuze wedstrijd in de blaasmuziekwereld. Wat een voldoening voor het harde werk en wederom een mooi toekomstperspectief. Nadien was er tijd voor ontspanning in de vorm van een blitzbezoek aan de brassparty (omdat onze bus op tijd weer naar het hotel moest vertrekken) en een bezoek aan de lokale bar in Lenzkirch waar de rokers onder ons hun hartje konden ophalen omdat ze binnen mochten roken.
Unicum
Zondag gingen we dan, de ene al iets frisser dan de andere, onze youngsters aanmoedigen in de European Youth Brassband Championships, gespreid over 2 afdelingen. In de hoogste afdeling (premier section) van deze wedstrijd namen 4 bands deel. Young brassband Willebroek, eveneens onder leiding van Frans Violet, won er de titel met liefst 98% en principal cornet Lode Violet kaapte bovendien ook nog eens de solistenprijs weg.
Met deze titel werd het Europees Brassband Kampioenschap dus een uiterst succesrijk weekend voor Frans Violet en zijn discipelen die in totaal 3 hoofdprijzen meebrengen naar België. Een unicum in de geschiedenis van de Vlaamse amateurmuziek en ook wel in de brassbandwereld.
Een minstens even dikke en welgemeende dankuwel van Brassband Willebroek aan al onze supporters, sympathisanten en het thuisfront voor alle steun in welke vorm dan ook!